بنده خدا بايد ملايم باشد

« بنده خدا بايد ملايم باشد »  ( دوم تيموتاوس 2 : 24 )
وقتي خداوند چشمان ما را بر زندگي مملو از فروتني و حلم خداوند عيسي مسيح باز مي كند ، فقط در اين هنگام است كه مي بينيم در اين دنياي شرير چه قدر كمياب هستند كساني كه داراي روح ارزشمند فروتني و نجابت حقيقي مي باشند.

نعمت هاي روح القدس به طور اتفاقي به ما نمي رسند ، ضروري است كه با اشتياق فراوان و دعا در پي آنها بكوشيم و وقتي آنها را دريافت كرديم ، بايد با تفكر مداوم بر روي آنها، دقت و توجه نمائيم تا تبديل به طبيعت و شخصيت واقعي ما شوند . در نعمت ها ، پيش از برداشتن هرگونه قدمي بايد اهميت آن نعمت را به خوبي درك كنيم و با دعا تصميم بگيريم كه حتما آن را دريافت نمائيم . كم هستند كساني كه براي حليم و فروتن بودن مايلند بهاي آن را بپردازند . براي ما ابتدا مردن لازم است ، مصلوب شدن زجر دارد .

   تا زماني كه دل انسان متواضع نگشته ، طپش زجر و مشقت جستيماني را احساس ننموده و تجربه مرگ آور جلجتا را نداشته ، نمي تواند حليم ، مهربان ، فروتن و پيروز باشد . وقتي همه اين ها را تجربه كرد ، شادي همچون رودي در او جاري خواهد گشت، همان گونه كه حيات از قبر قيام كرده به جريان آمد.

سخنان زبانم و تفكر دلم منظور نظر تو باشد، اي خداوند كه صخره من و نجات دهنده من هستي